بسم رب الحسین(ع)
اطلاع یافتیم حضرت حجه الاسلام و المسلمین جناب آقای شیخ زین العابدین با غمیشه ای به رحمت ایزدی پیوسته اند . به نوبه خود و از طرف دست اندرکاران این پایگاه ، فقدان آن عزیز سفرکرده را بر خانواده ارجمند ایشان علی الخصوص آقا زاده های بزرگوارشان تسلیت عرض نموده و بقای عمر بازماندگان را از ایزد منان مسئلت داریم .
برای آن پدر ارجمند نیز مهمانی بر سر سفره حضرت ارباب حسین ابن علی ابیطالب را آرزومندیم
خادمین و اعضاء هیئت بنی فاطمه(س)آذربایجانیها
بسم رب الحسین (ع)
8 ربیع الثانی مصادف است با میلاد امام حسن عسگری(علیه السلام) که در سال 232 هجری قمری روی داد
پدر آن حضرت، امام هادی(علیه السلام) و مادر گرامی شان بانویی است به نام حدیث یا حُدَیثه یا سوسن یا سلیل. محل ولادت ایشان در مدینه منوره بوده است و از مشهورترین القاب حضرت به زکی و نقی می توان اشاره نمود. کنیه ی ایشان ابومحمد است
علت نامیده شدن حضرت به «عسکری» آن است که ایشان را برای زیر نظر داشتن و کنترل رفت و آمدها،در محل سکونت سـپا هیان ترک تبار دربار عباسی مسکن داده بودند .
بسم رب الحسین (ع)
در ایام با سعادت ولادت حضرت سید الکریم شاه عبدالعظیم حسنی علیه السلام هستیم . همان شخصیت وارسته ای که مزار آسمانی اش طبق روایت موثق ، سالهاست برای آنانی که هوس زیارت کربلای ارباب بی کفن در سر دارند تسکین میدهد . همان بزرگواری که به فرموده امام هادی علیه السلام از دوستان واقعی اهل بیت بوده و هست .
بسم رب الحسین (ع)
آیت‌الله میرزا احمد سیبویه در سال 1296 شمسی، در خانواده‌‌ای معنوی در کربلا به دنیا آمد. وی پس از خواندن دروس مقدماتی و ادبیات، سطوح را نزد پدر و عمویش مرحوم حاج شیخ محمد‌علی سیبویه از علمای کربلا، فرا گرفت و سطوح نهایی و خارج فقه را از مرحوم علامه فقیه و حاج شیخ یوسف بیارجمندی شاهرودی آموخت.
بسم رب الحسین(ع)
متوکل (علیه اللعنه و العذاب) در سال ۲۳۶ قمری دستور داد آرامگاه سرور شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و بناهای اطراف آن ویران و زمین پیرامون آن کشت شود و نیز در اطراف آن پاسگاه‌هایی برقرار ساخت تا از زیارت آن حضرت جلوگیری کند.
گویا هیچ یک از مسلمانان حاضر به تخریب قبر امام حسین (ع) نبوده است، زیرا او
این کار را توسط شخصی بنام «دیزج» انجام داد که یهودی الأصل بود. متوکل اعلام کرد:
رفتن به زیارت حسین بن علی(ع) ممنوع است و اگر کسی به زیارت او برود، مجازات خواهد شد . او می‌ترسید
قبر امام حسین (ع) پایگاهی بر ضد او گردد و مبارزات و شهادت آن شهید بزرگوار الهام بخش حرکت
و قیام مردم در برابر ستم‌های دربار خلافت شود. اما شیعیان و دوستداران سرور شهیدان در هیچ شرائطی از
زیارت آن تربت پاک باز نایستادند و زائران، انواع صدمهها و شکنجهها را تحمل می‌کردند
و باز به زیارت می‌رفتند. پس از قتل متوکل دوباره شیعیان با همکاری علویان قبر آن حضرت را باز سازی کردند.
خراب کردن قبر امام حسین (ع) مسلمانان را بشدت خشمگین ساخت، به طوری که مردم «بغداد»
شعارهایی بر ضد متوکل بر در و دیوارها و مساجد می‌نوشتند و شعرای مبارز و متعهد،
با سرودن اشعاری، او را «هجو» می‌کردند. از جمله آن سرودهها، شعری است که ترجمه
آن به قرار زیر است:
«به خدا قسم اگر بنی امیه، فرزند دختر پیامبرشان را به ستم کشتند، اینک کسانی که
از دودمان پدر او هستند (بنی عباس) جنایتی مانند جنایت بنی امیه مرتکب شده‌اند.
این قبر حسین
است که به جان خودم سوگند (توسط عباسیان) ویران شده است. بنی عباس متأسفند که در
قتل حسین (ع)
شرکت نداشته‌اند! و اینک با تجاوز به تربت حسین و ویران کردن قبر او، به جان استخوان‌های او افتاده‌اند! »
منبع:تابناک
